By ruszyć z bagna ! „W historii bywa górą gwałt i zgnilizna, tym bardziej należy tę niemoc zbadać i godzi się zadać nauce pytanie: czyż tak źle z nami, iż nie ma sposobów, by ruszyć z bagna?” (Feliks Koneczny)
Polska domena akademicka została ujęta przed kilku laty przez – byłego już na szczęście – ministra nauki Jarosława Gowina w ramy Konstytucji dla nauki, choć Polska Akademia Nauk jakoś dziwnie się w tych ramach nie zmieściła i ciągle żyje w strachu, czy jeszcze przeżyje. Do opracowania Konstytucji zaangażowano kilka zespołów akademików, ale tylko krajowych i etatowych. Ogromny potencjał naukowy polskiej diaspory akademickiej rozproszonej w ośrodkach zagranicznych nie został wykorzystany. Podobnie jak naukowców, którzy ze względu na liczne plagi niszczące naszą domenę akademicką w tej domenie już się nie mieszczą i Konstytucja dla nauki nie zamierza z nich skorzystać. To ogromne marnotrawstwo. Na to Polski nie stać.
Reforma Gowina wzbudzała krytykę przed jej wejściem w życie i nowy minister uznał, że nie należy jej życia w pierwotnej formie przedłużać, bo groziłoby to katastrofą. Szczególnie w tym „gowinowskim” systemie doskwiera naukowcom „punktoza”, zakładająca, że wartość pracy naukowej można ująć ilościowo, i to precyzyjnie, co jest złudne, bo innowacyjni naukowcy potrafią swoje punktowanie podwyższać, a innowacyjni biznesmeni – wspierający rzekomo naukę – mogą czerpać z niej niezłe zyski na przykład poprzez ściąganie sowitych opłat za publikacje naukowe w najwyżej punktowanych czasopismach.
Tym samym zwiększenie finansowania nauki najlepiej przekłada się na zyski naukowych biznesmenów, a niekoniecznie na efekty działalności naukowej. Z tymi szkodliwymi skutkami „punktozy” stara się walczyć obecny minister nauki poprzez zmiany zasad ewaluacji jednostek naukowych, co ma wpływ na ich prestiż i moce „produkcyjne”. Na pewno korekty są potrzebne, ale to nie zmienia fundamentów wadliwego systemu akademickiego, który rozwijał się (a raczej zwijał) na zgniłych/bagiennych fundamentach z czasów komunistycznych i żadne filary nie były w stanie zabezpieczyć go przed destrukcją.
Tekst opublikowany w tygodniku Gazeta Polska 1 czerwca 2022 r.
Adam BOROWSKI – działacz opozycyjny w PRL – Warszawa – PRZEWODNICZĄCY KOMITETU Andrzej GWIAZDA i Joanna DUDA-GWIAZDA – działacze opozycyjni w PRL – Trójmiasto Adam SŁOMKA – działacz opozycji KPN – Katowice Krzysztof WYSZKOWSKI – działacz opozycyjny w PRL – Trójmiasto Ryszard KAPUŚCIŃSKI – Prezes Klubów Gazety Polskiej – Kraków Beata DRÓŻDŻ – Przewodnicząca Klubu Gazety Polskiej w Piotrkowie Trybunalskim Ryszard MAJDZIK – działacz opozycyjny w PRL – Kraków Marta ŚWIĘCICKA – Przewodnicząca Klubu GP w Gliwicach Violetta MACKIEWICZ-SASIAK – Przewodnicząca Klubu GP w Wejherowie Andrzej ROZPŁOCHOWSKI – działacz opozycyjny w PRL – Katowice Marek KUBALA – pokrzywdzony przez sądy – Wałbrzych Andrzej MICHAŁOWSKI – działacz opozycyjny w PRL – Trójmiasto Czesław NOWAK – działacz opozycyjny w PRL , Przewodniczący – Stowarzyszenie Godność – Trójmiasto Piotr DUDA – przewodniczący NSZZ Solidarność – Katowice Agnieszka WOJCIECHOWSKA VAN HEUKELOM – działaczka opozycji PRL, prezes Europejskiego Centrum Inicjatyw Obywatelskich –Łódź Sędzia Bogusław NIZIEŃSKI – prawnik, sędzia, Rzecznik Interesu Publicznego w 1999-2004,-Warszawa Waldemar DRÓŻDŻ – Klub Gazety Polskiej w Piotrkowie Trybunalskim Tomasz OLKO – działacz opozycyjny w PRL – Siedlce Mec. Piotr Łukasz ANDRZEJEWSKI – obrońca opozycjonistów w PRL – Warszawa Jerzy LANGER – działacz opozycyjny w PRL, więzień polityczny – Wałbrzych Stanisław FUDAKOWSKI – działacz opozycyjny w PRL, więzień polityczny – Trójmiasto Maciej KUBLIKOWSKI – działacz opozycyjny w PRL, więzień polityczny – Siedlce Roman BIELAŃSKI – działacz opozycyjny w PRL, więzień polityczny- Mazowsze Stowarzyszenie 304 KK – Bielsko Biała Jacek SMAGOWICZ – działacz opozycyjny w PRL, więzień polityczny – Kraków Krzysztof BZDYL– działacz opozycyjny w PRL, więzień polityczny – Tadeusz MARKIEWICZ – działacz opozycyjny w PRL, więzień polityczny – Mazowsze Jan PIETRZAK – polski satyryk, aktor – Warszawa Andrzej JUDEK – uczestnik buntu internowanych w Kwidzynie Teresa MAJCHRZAK – matka Piotra Majchrzaka zamordowanego w stanie wojennym – Poznań Andrzej RADKE – przywódca strajku na Uniwersytecie Poznańskim w 1988 – Poznań Stanisław KOWALSKI – Stowarzyszenie Czerwiec 76’ Radom – Radom Kazimierz KORABIŃSKI– działacz opozycyjny w PRL – Alojzy PIETRZYK -Przewodniczący Podziemnej Solidarności na Górnym Śląsku – Katowice R,pr. Jacek BĄBKA – Prezes Fundacji Badania na Prawem Adw. Krzysztof WĄSOWSKI – generał świeckiego Zakonu Rycerzy św. Jana Pawła II – Warszawa Małgorzata SUSZYŃSKA – działaczka Solidarności walczącej – Wrocław Piotr MEDOŃ – działacz Solidarności walczącej – Jelenia Góra Adam MACEDOŃSKI – honorowy obywatel Krakowa Jerzy LELONKIEWICZ – Stowarzyszenie Prawo na drodze – Lublin Robert RADWAŃSKI – Kraków Andrzej KISIELEWICZ – profesor nauk matematycznych, działacz opozycji antykomunistycznej, Solidarność Walcząca Maria PEISERT-KISIELEWICZ – działaczka opozycyjna w PRL, Solidarność Walcząca, Wrocław Tadeusz STAŃSKI – więzień polityczny, Fundacja Walczącym o Niepodległość, Wyklętych, Pokrzywdzonych Internowanych Więzionych – Warszawa Michał STRĘK – działacz opozycyjny w PRL, więzień polityczny – Rzeszów Podkarpacie Wieńczysław NOWACKI – działacz ruchu ludowego, skazywany, więziony w czasach PRL, prezes SL Ojcowizna Józef MAŁOBĘCKI – internowany członek KK „Solidarność” Region Ziemia Sandomierska Winicjusz SOKÓŁ – Klub Gazety Polskiej w Braniewie, KOORDYNATOR KOMITETU Wojciech BUCZAK – działacz opozycyjny w PRL, b. przewodniczący ZR Rzeszowskiego NSZZ „Solidarność”, b. Poseł na Sejm RP Jan ŁADA – Warszawa Bielany Jadwiga Barbara BUCIUTO – patriota ze Zgorzelca, członek PiS, członek „Solidarności”, nauczyciel matematyki Paweł Słupski-KARTACZOWSKI członek i działacz NSZZ Solidarność od 18 09.1980 r. a aktualnie vice przewodniczący Komisji Zakładowej przy AMW SINEVIA Lidia Sokołowska-CYBART, prawnik-lingwista, Mississauga, Kanada Marek TUSZYŃSKI, doktor filozofii i Magdalena TUSZYŃSKA, gospodyni domowa Wiesław WODYK – były Przewodniczący „Solidarności” Portu Gdynia, bardem „Solidarności” (Nagroda Kulturalna „Solidarności” za 1984 rok), działaczem opozycji, represjonowanym z powodów politycznych od 1970 r. lek. med. Wojciech KOWALCZYK – Prezes Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Diecezji Elbląskiej pw. św. Józefa Zbigniew MAGOLAN -więzień polityczny – Głogów/Brisbane Wiesław SAGAN – były Wojewoda Legnicki, były Radny Legnicy, Partie ChDSP, PChD i PPChD (zawsze we władzach – zarząd główny), współzałożyciel wielu organizacji w tym Izby Przemyslowo-Handlowej w Legnicy, klubu AZS Stanisław RACHWAŁ, samorządowiec, Kraków Jan RACZYCKI – Prezes Stowarzyszenie Osób Represjonowanych w PRL „Przymierze” w Bydgoszczy Dr Włodzimierz M. BORKOWSKI – emerytowany pediatra Wiesław BARZYK – dwukrotnie internowany w czasie stanu wojennego w Jastrzębiu-Szerokiej oraz w Zabrzu-Zaborzu, odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności Marek MICHNO – Przewodniczący Krakowskiego Klubu Gazety Polskiej Maria ZAWADZKA – Przewodnicząca KGP Poznań Jarosław DOBROWOLSKI członek Zarządu PZZ KADRA Katowice pokrzywdzony przez Sąd Jan HAN – był działaczem opozycji solidarnościowej, założycielem Solidarności w kilkusetosobowym zakładzie projektowym Inwestprojekt w Lublinie Wojciech MŁODZIEJEWSKI – Pennant Hills, NSW Australia Hanna POGORZELSKA – działacz opozycyjny w PRL Grzegorz SCHIELE – Przewodniczący KGP Oslo prof. dr hab. Wojciech GÓRALCZYK mgr farm. Elżbieta PRZYMUS-GÓRALCZYK Iga KUCZMAŃSKA – Przewodnicząca Klubu Gazety Polskiej w Działdowie Jerzy BRANDT – Sierpc , działacz opozycji antykomunistycznej , internowany w wojskowym obozie w Czerwonym Borze Józef GODLEWSKI -Prezes Zarządu Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Internowanych w Obozach Wojskowych w latach 1982-1983 Tadeusz JASKULSKI – były przewodniczący Solidarności w Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Bydgoszczy. W Stanie Wojennym kierowałem grupą tajnych Komisji Zakładowych w regionie bydgoskim lata 1982-88 z przerwami na uwięzienie Paweł KOŁKIEWICZ – działacz opozycji w PRL, Solidarność Walcząca Oddział Warszawa Adam CYMBORSKI – działacz opozycji w PRL, Solidarność Walcząca Oddział Warszawa Sławomir JANICKI – były prezydent Lublina Maria DŁUŻEWSKA – działacz Solidarności Walczącej, reżyser Ryszard CZAJKOWSKI – uczestnik Strajku w Stoczni ’80, pracownik NSZZ Solidarność, internowany, działacz podziemia, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Wolności i Solidarności dr Elżbieta MORAWIEC, publicystka, działaczka „Solidarności”, Kraków Mariusz BARTKIEWICZ – KGP HAMBURG Anna KAMIŃSKA Bugi TADROWSKI – przewodniczący Klubu Gazety Polskiej Elbląg II im. Lecha Kaczyńskiego Wojciech GĘDEK – Przewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Łowiczu Andrzej OLESIUK – Starosta Leski Stanisław MARKOWSKI – artysta fotografik, kompozytor, twórca muzyki do Hymnu Solidarności Tomasz WÓJCIK – Członek Komisji Krajowej NSZZ Solidarność, Przewodniczący RKS NSZZ Solidarność Region Dolny Śląsk 1988-1990 Jerzy NAGÓRSKI – były opozycjonista, działacz NSZZ Solidarność, redaktor czasopisma „Prześwit” Adam JAJKO – Klub Gazety Polskiej w Brzozowie Wiesław WIERZBOWSKI – członek Prezydium Zarządu Regionu Warmińsko-Mazurskiego NSZZ „Solidarność” w Olsztynie, internowany w stanie wojennym w Iławie i Kwidzynie, przewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Bostonie, USA Jolanta BROMSKA – działaczka opozycyjna w PRL – Kużnica Żelichowska, Prezes Ewa STANKIEWICZ – w imieniu Zarządu Stowarzyszenia Solidarni 2010 Bogusław SAMBORSKI – działacz opozycyjny w PRL – Myszków i region Częstochowa, od 1985 roku na emigracji w Australii. Wojciech MARCHEWCZYK – działacz opozycji – Kraków Marian CZARNECKI – USA, działacz Solidarności, więzień polityczny PRL Maria OLCZAK – Klub Gazety Polskiej Bielańsko- Żoliborski Józef WIECZOREK – legitymacja nr 5845 działacza opozycji antykomunistycznej, b. wykładowca UJ. Mieczysław BARTOŃ – działacz opozycyjny w PRL i więzień polityczny, pokrzywdzony przez obecne sądy. Marian MUCHA – skazany na 2 lat w okresie stanu wojennego, osoba represjonowana z powodów politycznych. Tadeusz ZIELIŃSKI -działacz Solidarności (internowany dłużej niż B. Komorowski). Halina LEWANDOWSKA – OSET i Józef OSET – emeryci z Margonina w woj. wielkopolskim. Krzysztof STANISZEWSKI – Prawo i Sprawiedliwość – Bielany. Wojciech JANKOWSKI – dziennikarz prasy podziemnej w PRL – Jelenia Góra. Katarzyna NODOP – Prezes Stowarzyszenia Humans and Animals – Wsola. Henryk KOZIK – Klub Gazety Polskiej Brzozów. Jan GIEFERT – Klub Gazety Polskiej Brzozów. Zofia i Józef BOBEL – Klub Gazety Polskiej w Nowej Hucie. Krzysztof STĘPNIAK – Ruch kontroli wyborów 2015’ – Warszawa Targówek. Andrzej URBANIAK – delegat na walne zebranie solidarności Ziemi Łódzkiej. Współzałożyciel i przewodniczący zakładowej solidarności. Zygmunt GROCHOWOLSKI – Klub GP Tychy. Prof. Roman CHLEBOWSKI – emerytowany profesor Uniwersytetu Warszawskiego, uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej Sierpień 1980, działacz NSZZ „Solidarność” na UW i Mazowszu, przed stanem wojennym wysłany z Polski aż do Panamy. Janisław MUSZYŃSKI – Prezes Zarządu Dolnośląskiej Fundacji Rozwoju Regionalnego. Monika SOCHA-CZYŻ – Prezes Towarzystwa Patriotycznego im. Jana Olszewskiego , radna Sejmiku Województwa Śląskiego V kadencji (2015-18), przewodnicząca Okręgu Bielskiego Zjednoczenia Chrześcijańskich Rodzin. Kazimierz HERIAN – Prezes Stowarzyszenie Pokrzywdzonych przez Organa Państwa Stop Krzywdzie Zielona Góra. Urszula CANTEMIR – Wiceprezes Stowarzyszenie Pokrzywdzonych przez Organa Państwa Stop Krzywdzie Zielona Góra. Krzysztof EGERT – Specjalista, Dział Zarządzania Nieruchomościami Administracyjnymi Andrzej NIEDZIELSKI – przewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Bielsku-Białej. Barbara NIEDZIELSKA – Klub Gazety Polskiej w Bielsku-Białej. Teresa i Bazyli SOKÓŁ – ekonomiści, emerytowani nauczyciele, Klub Gazety Polskiej w Braniewie. Andrzej PIRÓG – inżynier budownictwa, Klub Gazety Polskiej w Braniewie. Elżbieta WIDZYNSKI – nauczyciel ze Świebodzina, mieszkająca w Niemczech Marcin ANDRIUSIECZKO – wieloletni pracownik SN, obecnie pracownik Izby Dyscyplinarnej SN Janusz JABŁOŃSKI – przewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Tychach. Henryk SZCZEPAŃCZYK – Klub Gazety Polskiej w Tychach. Krzysztof KURDZIEL – Klub Gazety Polskiej w Brzozowie. Cezary SOKÓŁ – Przewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Braniewie. Paweł CZYŻ – były przewodniczący Rady Krajowej Stowarzyszenia Młodzi Konfederacji i były rzecznik prasowy KPN. Redaktor naczelny Niezależnej Gazety Obywatelskiej. Jerzy JANZ – Polski Patriota z Lwówka Śląskiego. Internowany w Zabrzu-Zaborzu. Maciej KLAMROWSKI – Klub Gazety Polskiej w Wejherowie. Andrzej KLAMROWSKI – Klub Gazety Polskiej w Wejherowie Maciej RUSIŃSKI – Koordynator Klubów GP USA i Kanada Jacek SZKLARSKI – Reduta Dobrego Imienia – USA Tadeusz ANTONIAK – Komitet Smoleńsko-Katyński Paweł PIEKARCZYK – bard Klubów Gazety Polskiej Adam ZYZMAN – dziennikarz z Krakowa Paweł ZDUN – przewodniczący Krajowej Rady Koordynatorów Ruchu Kontroli Wyborów Jolanta CHOJNOWSKA – nauczycielka z Łomży Krzysztof NIEGREBECKI – emeryt, prywatna działalność gospodarcza Dr Marcin BRYNDA – były działacz opozycji antykomunistycznej Grzegorz KUBASZEWSKI – przewodniczący Klubu Gazety Polskiej – Myśli Patriotycznej w Suwałkach Marcin MAZUROWSKI – Vice-Chair Commission on the Limits of the Continental Shelf Marian WASILEWSKI – Założyciel Solidarności w WPHW Gdańsk w 1980 r. oraz Społecznego Komitetu Poparcia Andrzeja Dudy w Gdańsku w 2015 roku. Jacek SARNECKI – Przewodniczący SSW Mazowsze, Stowarzyszenie Solidarność Mazowsze Grażyna KIJUC – Przewodnicząca Klubu Gazety Polskiej w Warce Janusz SZEJA – działacz, weteran KPN, założyciel Śląskiej Grupy Patriotycznej Tarnowskie Góry Grażyna MOZOL – członek „Solidarności” Tadeusz WALKOWIAK – wiceprzewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Bostonie, USA Zbigniew LISIECKI – informatyk, fizyk, Prezes Zrzeszenia Dekretowiec Janusz BUKOWSKI – prywatny przedsiębiorca, Niemcy Michał RUDKOWSKI – przewodniczący Klub Gazety Polskiej w Myślenicach. Willy GROCHAL – działacz opozycji, były przewodniczący Komisji Zakładowej Solidarności w Hucie Stalowa Wola, Kanada Wiesław WIERZBOWSKI – prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej Wschodniego Massachusetts, USA. Robert ZAJĄC – działacz opozycji PRL, Członek Zarządu Stowarzyszenia Solidarność Walcząca Mazowsze. Andrzej OSIPÓW – prawnik, działacz opozycji antykomunistycznej w PRL. Wiceprezes Stowarzyszenia „Godność”. Sławoj KIGINA – działacz opozycji w PRL, internowany posiada status osoby pokrzywdzonej, liczne odznaczenia, w tym Srebrny Krzyż Zasługi od Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, Kołobrzeg. Zygmunt BŁAŻEK – działacz opozycji w PRL, były internowany w Strzebielinku, członek stowarzyszenia ,,Godność”, Gdańsk. Maria OCHMAN – przewodnicząca Krajowego Sekretariatu Ochrony Zdrowia NSZZ Solidarność. Paweł ZIELIŃSKI – pedagog, członek NSZZ Solidarność, laureat Medalu Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk Zdzisław ŚLODERBACH – członek Klubu Gazety Polskiej w Opolu, represjonowany w stanie wojennym z powodów politycznych. Wojciech KORKUĆ – artysta, twórca plakatów, jeden z najbardziej znanych ilustratorów i projektantów graficznych w Polsce i na świecie.
PAN z kilkunastoletnim opóźnieniem idzie moimi i NFA śladami
Reforma Gowina – systemu akademickiego [https://nfajw.wordpress.com/2018/08/31/ustawa-z-dnia-20-lipca-2018-r-prawo-o-szkolnictwie-wyzszym-i-nauce-2/ ] chociaż niezadowalająca, spowodowała aktywizację wielu środowisk akademickich, zwykle ospałych, raczej skłaniających się do zachowania obecnego, choć niewydajnego i patologicznego status quo. Reforma nieco zmienia, choć nie zawsze tak jak trzeba i nie zawsze to co trzeba. Kiepskie fundamenty jednak pozostały. Zauważyli to wreszcie młodzi naukowcy zaniepokojeni swoją sytuacją.
Raport akademii z konsultacji oraz rekomendacje na podstawie ankiety i debaty „Problemy instytutów i reforma PAN oczami młodych naukowców” został ujawniony [http://amu.pan.pl/images/amu_rekomendacje_25-07.pdf] i daje wiele do myślenia, choć należy żałować, że tego myślenia zabrakło przed opracowaniem i uchwaleniem ustawy o nauce i szkolnictwie wyższym.
Rzecz jasna młodzi naukowcy zauważyli, że jedną z największych bolączek pracowników naukowych zatrudnionych w PAN są zarobki, ale nie jest to zauważenie nowatorskie. Zarobki naukowców, szczególnie młodych są niskie i to od lat, a nawet wieków i winny być wyższe, i to znacznie, ale kryteria wynagradzania też winny być wyższe, a przede wszystkim winny one dotyczyć efektów działalności naukowej a nie etatowego spoczywania w PANie, o czym mówiło się w PRLu i można mówić także w III RP.
Bardzo dobrze, że młodzi pracownicy PAN zauważyli i to w zdecydowanej większości wskazywali, że osiągnięcie wyróżniających się wyników naukowych nie wiąże się z widocznym zwiększeniem wynagrodzenia. Bo tak jest i to od dawna i nie było woli aby to zmienić.
Kto spoczął w PANie z tytułem profesora, nawet jak nic nie robił [bo spoczywał], nawet jak szkodził innym, wynagradzany był lepiej i to znacznie od aktywnych i to pozytywnie, więc stan obecny PANu jest niejako oczywistą konsekwencją tej trwającej od lat patologii.
Młodzi rekomendują „ Ocena pracowników naukowych powinna być dokonywana według zrozumiałych, precyzyjnie określonych i publicznie ogłoszonych kryteriów, promujących doskonałość naukową. Rekomendujemy znaczne zwiększenie zróżnicowania całkowitego wynagrodzenia w zależności od osiąganych wyników, wprowadzenie jawnego systemu premiowania jakości pracy oraz wyciągania konsekwencji za jej systematyczny brak, niezależnie od stanowiska. Corocznie aktualizowana zbiorcza lista publikacji oraz najważniejszych osiągnięć naukowych wszystkich pracowników naukowych powinna być łatwo dostępna z głównej strony internetowej każdego instytutu.”
Proste nieprawdaż ? Ileż tekstów w duchu tej rekomendacji napisałem ? Ileż to już lat upłynęło od podobnych postulatów Niezależnego Forum Akademickiego www.nfa.pl; http://nfa.pl/articles.php?topic=48 ? Gdyby te oczywiste, ale kiedyś ‚innowacyjne’ postulaty wdrożono w życie stan nauki w Polsce byłby całkiem inny i to pozytywnie inny.
Jeśli konkursy na stanowiska są ustawiane na konkretną osobę, to osoby zatrudniane na stanowiskach naukowych nie zawsze mają wysoki potencjał naukowy, a nieraz, a nawet często, wykazują tego potencjału niedostatek, stąd zwiększenie finansowania takich osób, i to za etaty, a nie za osiągnięcia, powoduje jedynie wzrost marnotrawstwa i tak skromnych środków na finansowanie nauki. Ustawiane konkursy na granty jeszcze tę sytuacje pogarszają, a trzeba pamiętać, że w latach 90-tych w czasach KBNu, to członkowie ‚jury’ takie konkursy wygrywali i to akceptowano z małymi wyjątkami takich jak ja zwanymi ‚oszołomami’ i ‚nieudacznikami’. [https://wobjw.wordpress.com/tag/komisja-wyborcza-kbn/]
Nie wszyscy tak to widzą, a niestety wielu widzi to inaczej i tak np. „wielu badanych traktuje konkursy przeprowadzane pod konkretną osobę jako swoistą normę, która ma znamiona rzetelności”.
Skoro taka nierzetelność jak ustawiane konkursy, czym winni się zajmować prokuratorzy, jest uważana za rzetelną normę to mamy obraz kompletnej degradacji polskiego środowiska akademickiego.
Całe szczęście, że wnioski Akademii Młodych Uczonych PAN po badaniach są jak należy , tzn. „.Rekomendujemy wprowadzenie otwartych, rzetelnych i pisanych możliwie szeroko oraz ogłaszanych na forum międzynarodowym konkursów na wszystkie stanowiska naukowe, stanowiska kierowników zakładów i grup badawczych oraz stanowiska dyrektorów w jednostkach PAN.” „….Protokoły z przeprowadzonych konkursów wraz z informacjami o ocenach poszczególnych kandydatów powinny być jawne w zakresie dopuszczonym przez Ustawę o ochronie danych osobowych. W kwestii konkursów na dyrektorów jednostek PAN dodatkowo rekomendujemy ogłaszanie ich z co najmniej półrocznym wyprzedzeniem na forum krajowym i międzynarodowym (ogłoszenie również w języku angielskim) oraz włączanie w komisje konkursowe członków zagranicznych PAN. Uważamy, że wybrany na dyrektora instytutu kandydat powinien być zobowiązany do publicznego udostępnienia koncepcji funkcjonowania instytutu, którą przedstawił w konkursie…”.
Czyli wypisz, wymaluj, to co rekomendowało przed kilkunastu laty Niezależne Forum Akademickie i czego nie wdrożono do systemu akademickiego, ale zmiana pokoleniowa spowodowała, że działania NFA [czyli oszołomów, frustratów, nieudaczników itp. jak nas nazywano] przynoszą po latach efekty.
Na razie w postaci należytego zauważenia problemu przez młodych, ale z nadzieją, że i decydenci w końcu to zauważą i zaczną wprowadzać w życie, bo inaczej zostaną zmieceni przez nową falę.
I jeszcze jeden powód do optymizmu :”Pracownicy naukowi PAN dostrzegają szereg problemów związanych z naruszaniem etyki zawodowej w ich instytutach. Najczęściej wskazywano na problemy związane z mobbingiem (nękaniem) w miejscu pracy (24%), nepotyzmem (16%), prowadzeniem nierzetelnych badań naukowych (15%) oraz przygotowywaniem nierzetelnych recenzji (12%) „ choć to dostrzeganie nie jest jak widać powszechne.
Młodzi powinni dostrzegać lepiej, nie tylko dlatego, że wzrok mają zwykle lepszy. Tym niemniej zauważają to czego decydenci nie chcą dostrzegać, stąd kompletne pomijanie w dyskusjach nad stanem i reformami nauki tych, którzy te patologie akademickie nagłaśniają od lat.
Podkreślić trzeba brak choćby jednej konferencji poświęconej patologiom akademickim w ramach prac nad ustawą o nauce i szkolnictwie wyższym !
Fakt, że w ostatnich latach zaczęto wprowadzać w sektorze akademickim politykę antymobbingową, powoływać komisje antymobbingowe, a także mediator do rozwiązywania problemów akademickich znalazł się także w zapisach ustawy o nauce i szkolnictwie wyższym.
I to jest pewien postęp, choć nie taki jaki winien być.
Podobnie rzecz ma się z nepotyzmem ( rozczulająca wręcz polityka pro-rodzinna prowadzona na wielu uczelniach), którego ze względu na brak mobilności nie da się łatwo wykorzenić – nawet jakby się chciało. Samymi zapisami ustawowymi tego nie da się zrobić, szczególnie jeśli zapisy nie są kompatybilne.
Powodem do niepokoju jest poziom naruszania zasad etyki zawodowej, szczególnie w związku z kwestią współautorstwa wyników naukowych’ co skłania młodych naukowców do rekomendowania szkoleń z etyki zawodowej, ‚obowiązkowych dla wszystkich pracowników PAN, szczególnie tych sprawujących funkcje kierownicze ‚. co w pełni należy popierać i rekomendować także dla uczelni, co zresztą czyniłem od lat i nadal czynię.
Kiedyś składałem propozycję wykładów z etyki akademickiej na UJ i nie tylko na UJ, a nawet dosadnie rekomendowałem rektorom UJ powołanie Instytutu Odchamiania Kadry Profesorskiej[ https://blogjw.wordpress.com/2013/10/12/uczelnie-na-froncie-walki-o-dobre-wychowanie/], ale oni w swej etyce – czytaj w jej zaprzeczeniu -byli solidarni, gdy solidarnych ze mną nie było, więc problem pozostał, a nawet się rozszerzył, ku hańbie środowiska akademickiego i zapaści nauki w Polsce
I co ? I nic. PRL się skończył, zaczął się PRL-bis – chamstwo pozostało, a siły i godności osobistej na uczelniach – ani na lekarstwo, więc niby kto może się mu przeciwstawić skutecznie ?
jw
Blog akademickiego nonkonformisty - Józefa Wieczorka 